Απόφαση-κόλαφος για τις δημοτικές αρχές της Σαλαμίνας από το Ελεγκτικό Συνέδριο

Με μια απόφαση που εύκολα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί κόλαφος για περισσότερες τις μίας δημοτικές αρχές, το Δ΄ Τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου, όπως ήδη έχουμε αναφέρει σε σχετικό άρθρο, απορρίπτει με την απόφασή του 2811/2012 το αίτημα του δήμου για ανάκληση της απόρριψης από το Ε΄Τμήμα. Το πάρα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον βρίσκεται στην ενδελεχή ανάλυση των λόγων για τους οποίους απορρίπτει το αίτημα αυτό, δείχνοντάς μας σαφέστατα πληθώρα ευθυνών για ένα έργο που έχει πια καταντήσει ανέκδοτο…

Κατ’αρχήν, διαπιστώνει κανείς ότι η εργολαβία αυτή έχει γίνει… μπαλάκι! Ως γνωστόν, στον σχετικό διαγωνισμό ανάδοχος κηρύχθηκε η εταιρεία ΓΗΓΕΡΤΟΝ Α.Ε. που προσέφερε έκπτωση 1% έναντι συμβατικής δαπάνης 24.092.145€. Έπειτα όμως, συνεστήθη κοινοπραξία μεταξύ ΓΗΓΕΡΤΟΝ Α.Ε. και ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ Α.Τ.Ε.Ε. σε ποσοστά 70%-30% αντίστοιχα. Μετά, η ΓΗΓΕΡΤΟΝ υποκαταστάθηκε (νομίμως βέβαια) από την ΑΚΩΝ ΤΕΧΝΙΚΗ Α.Ε.. Και έτσι, το έργο σήμερα το εκτελεί όχι ο αρχικός ανάδοχος αλλά η κοινοπραξία “ΑΚΩΝ ΤΕΧΝΙΚΗ Α.Ε. – ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ Α.Τ.Ε.Ε.)…

Και ξεκινάμε με τα σημεία της υπόθεσης:

α. Οι εργασίες κατασκευής δικτύου αγωγών λυμάτων (2.044.065,76€) συνιστούν σύμφωνα με την απόφαση “ανεπίτρεπτη επέκταση του αρχικού έργου” και “δεν συντρέχουν απρόβλεπτες καταστάσεις που να επέβαλαν την εκτέλεσή τους” καθώς “έπρεπε να έχει επιδειχθεί η δέουσα επιμέλεια και να έχουν γίνει οι απαραίτητες έρευνες τόσο για την αποσαφήνιση του είδους και των θέσεων των προϋπαρχόντων αγωγών, που φέρεται ότι εξελήφθησαν ως αγωγοί λυμάτων, κατά την εκπόνηση της αρχικής μελέτης, βάσει αορίστως και αναποδείκτως επικαλούμενων στοιχείων της ΕΥΔΑΠ, όσο και για την διαπίστωση των λοιπόν χαρακτηριστικών τους”.

Με άλλα λόγια, στην αρχική μελέτη, ο εξαίρετος μελετητής θεώρησε ότι οι αγωγοί ομβρίων στους οποίους κάποιοι θαυμάσιοι συμπολίτες μας συνέδεσαν τα άδυτα των βιολογικών τους απορριμμάτων, ήταν αγωγοί λυμάτων που τα μετέφεραν στη θάλασσα! Και όταν είδαν (αργότερα άραγε;;;) ότι αυτοί οι αγωγοί όχι μόνο δεν ήταν λυμάτων αλλά και παμπάλαιοι και μη δυνάμενοι να συνδεθούν με τους αγωγούς του νέου έργου, αποφάσισαν ότι θα πρέπει να κατασκευάσουν άλλο δίκτυο! Έρχεται, λοιπόν, το Συνέδριο και πολύ απλά λέει ότι όλα αυτά ήταν μέσα στις υποχρεώσεις τόσο της αναθέτουσας αρχής όσο και του αναδόχου (αφού το έργο ήταν μελέτη-κατασκευή), αφού από πουθενά δεν προκύπτει ότι κατασκευάστηκαν ποτέ αγωγοί αποχέτευσης από την ΕΥΔΑΠ ή άλλο φορέα (σε κάποιο σημείο μιλά καθαρά για παράνομες συνδέσεις κατοίκων σε αγωγούς ομβρίων). Θεωρητικά μάλιστα, όλα αυτά τα προβλήματα έχουν ήδη προβλεφθεί επαρκώς από την μελέτη και έχουν συμπεριληφθεί στο σχετικό κόστος προϋπολογισμού ούτως ή άλλως. Και προκύπτει τώρα το ερώτημα: αυτή την μελέτη, την είχε διαβάσει κανείς πριν κατακυρωθεί το έργο; Και αν ναι, γιατί δεν ανέκυψε τότε το ζήτημα-αν τελικά υπάρχει;

β. Οι εργασίες αποκατάστασης οδοστρώματος (993.062,84€) κρίνονται επίσης από το Τμήμα ως μη δυνάμενες να αποτελέσουν αντικείμενο συμπληρωματικής σύμβασης, “αφ’ενός μεν λόγων του παρακολουθητικού τους χαρακτήρα κατά τό μέρος που αφορούν τις οδούς στις οποίες προβλέπεται η κατασκευή νέων αγωγών, και αφ’ετέρου, ως προς τις λοιπές οδούς λόγω της μη συνδρομής απρόβλεπτων περιστάσεων”. Ειδικά δε για τις απρόβλεπτες καταστάσεις που η πλευρά του δήμου και του αναδόχου ισχυρίστηκαν πως υπήρχαν, το Τμήμα είναι ολότελα απορριπτικό: “οι ως άνω ισχυρισμοί είναι γενικόλογοι, αναφερόμενοι σωρευτικά σε διάφορες καταστάσεις που φαίνεται ότι επιβάρυναν γενικά τις οδούς, χωρίς εξειδίκευση των εκάστοτε συγκεκριμένων συνθηκών και ανάδειξη συγκεκριμένων στοιχείων και του τρόπου και του βαθμού επίδρασής τους στο συγκεκριμένο έργο. Η φύση δε των ισχυρισμών αυτών επίσης καταδεικνύει την απουσία συγκεκριμένων εκτάκτων γεγονότων και την ύπαρξη μιας γενικευμένης προϋπάρχουσας κατάστασης, που έπρεπε να έχει εκτιμηθεί [...]“. Άρα, λοιπόν, τα έργα οδοποΐας αυτά που συναρτώνται με την αποχέτευση εντάσσονται στο υπάρχον έργο και δεν χρειάζεται οποιαδήποτε συμπληρωματική σύμβαση.

γ. Οι υδραυλικές εργασίες για το τμήμα της αναρρόφησης (61.693,16€) “επίσης δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο συμπληρωματικής σύμβασης διότι όπως ορθώς δέχθηκε το Κλιμάκιο, δεν προκύπτουν από τα στοιχεία του φακέλλου οι απρόβλεπτες περιστάσεις που κατέστησαν αναγκαία την εκτέλεσή τους”.

δ. Για την κατασκευή υποσταθμού μέσης τάσης (316.800€) το Τμήμα όχι μόνο δεν δέχεται ότι συντρέχουν απρόβλεπτες καταστάσεις, αλλά επισημαίνει ότι “οι προβαλλόμεοι ισχυρισμοί σε σχέση με την αύξηση του πληθυσμού, την εκτέλεση έργων και την ανάπτυξη δραστηριοτήτων δεν αφορούν σε στατικά στοιχεία ,που αιφνιδίως ανατράπηκαν κατά την εκτέλεση του έργου αλλά αντίθετα, σε μεταβαλλόμενα και αναμενόμενα γεγονότα με την πάροδο του χρόνου”. Η επισήμανση αυτή είναι στην πραγματικότητα σαν μια κατηγορία για “ψευτοδικαιολογίες” δήμου και αναδόχου, επί το λαϊκώς λεγόμενον…

ε. Οι οικοδομικές εργασίες για τα αντλιοστάσια (για τα οποία τόσος ντόρος και εγκαίνια έχει γίνει), ποσού 502.669,32€, διαχωρίζονται σε εκτελεσμένες με “προφορική εντολή”(!) και μη εκτελεσμένες. Για τις μη εκτελεσμένες το Τμήμα ξεκάθαρα τις απορρίπτει ως εντακτέες σε συμπληρωματική σύμβαση “δοθέντος ότι δεν τελούν σε σχέση συμπληρωματικότητας προς το αρχικό έργο, αφού φέρονται να οφείλονται στη μεταβολή των αρχικών θέσεων των αντλιοστασίων, η οποία συνιστά ανεπίτρεπτη εκ των υστέρων μεταβολή των αρχικών σχεδίων” και σε κάθε περίπτωση δεν οφείλονται σε έκτακτες περιστάσεις. Για τις εκτελεσμένες μάλιστα (δυστυχώς για τον δύστυχο ανάδοχο…) αναφέρει ότι καθώς “οι περιλαμβανόμενες σε συμπληρωματική σύμβαση εργασίες πρώτα εγκρίνονται και κατόπιν εκτελούνται” καθιστά το γεγονός της προφορικής εντολής ως προβληματικό ως προς τον έλεγχο του Κλιμακίου -ωστόσο αναφέρεται ότι και σε αυτή την περίπτωση οι συγκεκριμένες εργασίες εντάσσονται στο συνολικό έργο και δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο συμπληρωματικής σύμβασης.

ς. Οι αρχαιολογικές εργασίες, επίσης, θεωρούνται από το Τμήμα μη δυνάμενες να ενταχθούν σε συμπληρωματική σύμβαση, επειδή έχουν παρακολουθηματικό χαρακτήρα σε σχέση με τις εργασίες της αρχικής σύμβασης. Επίσης, δεν συντρέχουν περιστάσεις ειδικού χαρακτήρα καθώς ο ανάδοχος ήδη μετά την υπογραφή της σύμβασης απευθύνθηκε στην ΚΣΤ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων για τη χορήγηση έγκρισης εκσκαφών.

Και το “ακροτελεύτειο”, ας πούμε, συμπέρασμα, το οποίο αντιγράφουμε ακριβώς ως έχει:

“Τέλος οι προβαλλόμενοι ισχυρισμοί περί συγγνωστής πλάνης της αναθέτουσας αρχής και συνδρομής δημοσίου συμφέροντος για τη σύναψη της ελεγχόμενης συμπληρωματικής σύμβασης δεν μπορούν εν προκειμένω να γίνουν δεκτοί, καθόσον πρόκειται για εξαιρετική διαδικασία απευθείας ανάθεσης, ως προς την οποία η νομοθεσία και η νομολογία είναι από μακρού χρόνου γνωστές και σταθερές, οι δε ως άνω διαπιστωθείσες πολλαπλές πλημμέλειες της οικείας διαδικασίας δεν μπορούν να παρακαμφθούν μέσω των ισχυρισμών αυτών”. 

Αυτά είναι τα προβλήματα των απ’ευθείας αναθέσεων…

Ιδιαίτερα εκτενή ανάλυση όλων αυτών που προκύπτουν από την συγκεκριμένη απόφαση, θα έχουμε στο φύλλο της “Γνώμης” που θα κυκλοφορήσει σε λίγες ημέρες. Μέχρι τότε όμως, μπορούμε όλοι να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα:

Απόφαση Δ’ Τμήματος Ελεγκτικού Συνεδρίου

Πηγή :  thesalaminians