Ζητείται Έντιμος Έλληνας!

Διαβάζω με θυμηδία τις δηλώσεις των διαφόρων παρατρεχάμενων και πρώτα-πρώτα αυτές που προέρχονται από το τρίο του μητσοτακέικου!

Ισχυρίζονται όλοι αυτοί ότι θα καταψηφίσουν την υποψηφιότητα Δήμα, εφόσον αυτή στηριχθεί από την Χρυσή Αυγή. Να δούμε τι θα λένε όλοι αυτοί οι ποταποί αρωγοί της κυβέρνησης των Ολετήρων, αν πράγματι η Χρυσή Αυγή στηρίξει την υποψηφιότητα!

Από δίπλα, σύρεται και ο ίδιος ο υποψήφιος Πρόεδρος να δηλώνει τα παρόμοια, δίνοντας ένα πρώτο δείγμα πολύ κακής γραφής. Αυτή η αμετροέπεια στον λόγο του θα έπρεπε να προκαλεί δυσμενείς εντυπώσεις, αντί για να επικροτείται, από τους, δήθεν, επίδοξους θεματοφύλακες της Δημοκρατίας και του Συντάγματος.

Ας παραβλέψομε το γεγονός ότι ο υποψήφιος Πρόεδρος έχει πάρει, ήδη από τις προηγούμενες ψηφοφορίες, τις ψήφους των (με αλφαβητική σειρά) ακροδεξιών Αλεξόπουλου, Βορίδη, Γεωργιάδη, Μπούκουρα, Πλέυρη και τόσων άλλων, που τα φώτα της δημοσιότητας δεν έχουν πέσει επαρκώς επάνω τους για να γνωρίζομε τι κουμάσια ακριώς, είναι και τόσες άλλες εθνομητέρες κι εθνοπατέρες μας, που με τις ψήφους τους, δυόμισι χρόνια τώρα, στηρίζουν την αθλιότερη κυβέρνηση της μεταπολιτευτικής μας ιστορίας.

Ας τα παραβλέψομε αυτά, γιατί καμία εμπιστοσύνη δεν μπορούμε να έχουμε σε όλους αυτούς που, συστηματικά και αδιάλειπτα, άλλα λένε κι άλλα κάνουνε σε ολόκληρο τον πολιτικό τους βίο και που στην πραγματικότητα δεν αξίζει τον κόπο να ασχολείται κανείς στα σοβαρά μαζί τους.

Ας αναρωτηθούμε, καλύτερα, αν έχει το δικαίωμα ένας αυριανός Πρόεδρος, με τέτοιες δηλώσεις, να διχάζει, αντί για να ενώνει τους Έλληνες.

Διότι, ανεξάρτητα από τον πόθο μας, να πάνε στον διάβολο κι ακόμη παραπέρα αυτοί που μας κυβερνούν κι ανεξάρτητα από τη γνώμη που μπορεί να έχει ο καθένας μας για το ναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής, δεν παύουν οι Αυγουλοκέφαλοι να εκπροσωπούν, είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει, πάνω από μισό εκατομμύριο συνέλληνες.

Το δικαίωμά του, ο υποψήφιος Πρόεδρος, να αρνείται εκ προοιμίου την ψήφο νόμιμα εκλεγμένων Ελλήνων βουλευτών -που προς το παρόν δεν αποτελούν εγκληματική οργάνωση, γιατί κάτι τέτοιο τυπικά δεν έχει αποδειχθεί στα δικαστήρια- ασφαλώς το αντλεί από τον ίδιο βόθρο, από τον οποίο οι παρόμοιοί του, αντλούν το δικό τους θράσος για να κουρελιάζουν το Σύνταγμα, μέσω της παραβίασης του οποίου, τόσο στο πνεύμα του, αλλά και στο γράμμα του, μας κυβερνούν, οι ανεκδιήγητοι που μας κυβερνούν, τα τελευταία χρόνια.

Εσύ ή εγώ, έχομε κάθε δικαίωμα να λέμε τη γνώμη μας γι’ αυτά τα εκτρώματα που έβγαλαν τις χιτλερικές σβάστικες από τις ντουλάπες τους και που τις περιφέρουν δυόμισι χρόνια τώρα, διακοσμώντας την ακροδεξιά πλευρά του καταθλιπτικού σκηνικού της Τηλεδημοκρατίας μας.

Εσύ ή εγώ, έχουμε αυτό το δικαίωμα, αλλά όχι ο αυριανός Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αφού από πουθενά δεν προκύπτει ότι ο Πρόεδρος των Ελλήνων, έχει το δικαίωμα, κατά το δοκούν, να κατηγοριοποιεί τους Έλληνες σε καλούς και σε κακούς, σε χρήσιμους και σε… μιάσματα.

Αντίθετα, αν αυτός ο υποψήφιος Πρόεδρος είχε την παραμικρή αξιοπρέπεια, θα όφειλε να είχε ήδη παραιτηθεί από αυτήν την κωμικοτραγική διαδικασία τη εκλογής του. Πρόκειται, θα συμφωνούσαμε οι περισσότεροι, για μιαν άνευ προηγουμένου εξέλιξη, με τις καταγγελίες για χρηματισμούς βουλευτών να μπαίνουν με την ταχύτατα του φωτός στο αρχείο, αφήνοντας πίσω τους πελώρια ερωτηματικά για την ευθυκρισία και την ανεξαρτησία των λειτουργών της δικαιοσύνης και διαλύοντας κάθε αμφιβολία για την χείριστη ποιότητα της Δημοκρατίας μας.

Ας αναρωτηθούμε, λοιπόν, αν υπάρχει έντιμος Έλληνας που θα δεχόταν να πρωταγωνιστεί σ’ αυτήν την προεδρική εκλογή που εκτυλίσσεται ως άλλο ένα κεφάλαιο τριών επεισοδίων σ’ αυτήν την ιστορία ζόφου που βιώνουμε όλοι μας και που σκοτεινιάζει ακόμα περισσότερο το ήδη βαρύτατο πολιτικό κλίμα της χώρας.

Ας αναρωτηθούμε, εξάλλου, αν υπάρχει έντιμος Έλληνας που θα δεχόταν να εκλεγεί Πρόεδρος των Ελλήνων, από μια Βουλή που, χωρίς αμφιβολία, είναι η αθλιότερη της μεταπολιτευτικής μας ιστορίας.

Ας αναρωτηθεί κι ο ίδιος ο υποψήφιος Πρόεδρος, αν αξίζει για τον ίδιο και για την υστεροφημία του, να καταλάβει το τιμητικότερο αξίωμα της χώρας, ψηφισμένος από μια Βουλή αυτοακυρωμένη και βλαπτικά πειθήνια, αφού η χώρα κυβερνάται με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. Κυρίως, ας αναρωτηθεί ο ίδιος αν είναι έντιμο να δεχθεί τις ψήφους μιας Βουλής που σε καμία περίπτωση –αν πιστέψουμε τους δημο(σ)κόπους, δεν αντανακλά τον πραγματικό συσχετισμό των πολιτικών δυνάμεων στην καθημαγμένη μας κοινωνία.