Η τραγική κατάσταση - και πρακτικά μη αναστρέψιμη για ποικιλία λόγων - στην οποία βρίσκεται σε επίπεδο μικροοικονομίας η Ελλάδα αποτυπώνεται σε δύο στοιχεία τα οποία ήρθαν πριν λίγο στην δημοσιότητα: Οι δύο στις τρεις επιχειρήσεις στην Ελλάδα κινούνται μεταξύ άμεσου κλεισίματος ή μεσoπρόθεσμης, εντός διετίας, αναστολής της δραστηριότητάς τους, λόγω "μολυσμένου" οικονομικού περιβάλλοντος από την έλλειψη ρευστότητας, απόρροια της αδυναμίας εξόδου στις αγορές και ουσιαστικής ανυπαρξίας διατραπεζικού δανεισμού!
Ολα αυτά ενώ τα χρέη των φορολογουμένων προς την εφορία ανήλθαν στα 67,25 δισ. ευρώ!
Δηλαδή η οικονομική δραστηριότητα στον ιδιωτικό τομέα τόσο σε επίπεδο επιχειρήσεων όσο και φυσικών προσώπων δείχνει ολική και μη αναστρέψιμη κατάρρευση!
Και το ερώτημα είναι "Πού θα πάει αυτή η κατάσταση;".
Εξοδος στις αγορές όπως αυτή που ίσχυε μέχρι στις αρχές του 2010 δεν υπάρχει περίπτωση στον ορατό χρονικό ορίζοντα να συμβεί.
Το ύψος του χρέους και το δεδομένο ότι η χώρα στα "τεφτέρια" των διεθνών funds είναι πτωχευμένη με τεράστιο χρέος δεν θα το αλλάξει ακόμα και αν υπό ιδανικές συνθήκες δούμε μία επέκταση του χρόνου αποπληρωμής χρεών κατά 50 έτη.
Υπάρχουν συγκεκριμένοι όροι στο καταστατικό όλων των κλασικών funds κια κυρίως των αμερικανικών pension funds, κλασικών επενδυτών στις αγορές ομολόγων που δεν επιτρέπουν την αγορά έστω ενός ομολόγου με τους δείκτες που παρουσιάζει η ελληνική οικονομία και θα εξακολουθήσει να παρουσιάζει τα επόμενα (πολλά....) χρόνια βάσει των ρυθμών (μη...) ανάπτυξης της χώρας και τους κολοσσιαίαου χρέους που πλησιάζει το 180% του ΑΕΠ (μετά το "κούρεμα"...)!
Πού ποντάρουν στην κυβέρνηση για έξοδο από τον θανάσιμο εναγκαλισμό χρέους και ξένης κυριαρχίας (πλέον, η ζημιά που έχει γίνει και εξακολουθεί να αναπτύσσεται δυναμικά στα εθνικά ζητήματα μπορεί να συγκριθεί μόνο με την Μικρασιατική Καταστροφή, έστω και αν δεν είναι άμεσα ακόμα ορατή);
Πουθενά!
Οσο και αν φαίνεται ωμό, ένας από τους ελάχιστους σοβαρούς υπουργούς αυτής της κυβέρνησης, μιλώντας σε συνεργάτη του defencenet.gr, είπε σχετικά για το θέμα: "Αν όντως βρεθούν οι ποσότητες φυσικού αερίου και κατά δεύτερον πετρελαίου και ξεκινήσει κάποια στιγμή η εξόρυξη και η διάθεσή τους σε ικανοποιητικές ποσότητες στις αγορές και αν το φυσικό αέριο εξακολουθεί να πωλείται έστω και 30% κάτω από τις σημερινές τιμές, τότε βάσει όλων των υπολογισμών, μπορεί κάπου μεταξύ του 2030 και 2035 να κλείσει ο κύκλος που άνοιξε το 2010 ο Γ.Παπανδρέου".
Και συνέχισε ο ίδιος: "Ολα αυτά με προϋποθέσεις βέβαια. Δεν ξέρω αν θα ζω τότε για να το δω, αλλά ελπίζω να το δουν τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου. Βέβαια την ιστορία της χώρας δεν πρέπει να την κρίνουμε με το σήμερα ή το άμεσο αύριο. Αλλά μια ολόκληρη γενιά Ελλλήνων που σήμερα είναι ηλικιακά μεταξύ 40 και 65 δεν πρόκειται να δουν στην παραγωγική τους ηλικία την οικονομία να ανακάμπτει".
Και κατέληξε: "Ολα αυτά αν δεν συμβεί κάτι που να τα αλλάξει όλα. Σήμερα οι εξελίξεις τρέχουν.
Μπορεί να υπάρξουν δυνάμεις που να επαναστατήσουν και να επιχειρήσουν να αναστρέψουν την κατάσταση. Είναι θέμα κοινωνίας, καθαρά. Αλλά όποιος το επιχειρήσει θα πρέπει να βάλει την Ελλάδα πάνω από της ΕΕ και να είναι έτοιμος να βγει από την ευρωζώνη με ότι αυτό συνεπάγεται σε βραχυπρόθεσμο χρονικό διάστημα. Γι αυτό λέω ότι είναι θέμα κοινωνίας"...
Ας δούμε τα στοιχεία της έρευνας Grant Thortnon, Price Waterhouse Coopers και KPMG για την βιωσιμότητα των ελληνικών επιχειρήσεων πριν περάσουμε να δούμε τα τρομακτικά χρέη των πολιτών προς την εφορία: Μόνο μία στις τρεις επιχειρήσεις είναι βιώσιμες και μία στις τρεις που πάει για κλείσιμο χρωστά στις τράπεζες ένα ποσό της τάξης των 25 δισ. ευρώ το οποίο δεν θα το εισπράξουν ποτέ!
Αυτό αντιπροσωπεύει ένα ποσοστό της τάξης του 20% των οφειλών επιχειρήσεων προς τις τράπεζες.
Η έρευνα αυτή στηρίζεται σε στοιχεία που παρουσιάστηκαν στην Τράπεζα της Ελλάδος, στο πλαίσιο της προσπάθειας που έχει ξεκινήσει για την αντιμετώπιση των «κόκκινων» δανείων,
Τα χρέη στην εφορία ανήλθαν στα 67,25 δισ. ευρώ στα τέλη Ιουνίου, καθώς αυξάνεται κάθετα ο αριθμός των φορολογούμενων που απλώς δεν έχουν να πληρώσουν, παρά τα δρακόντεια μέτρα που έχουν επιβάλλει!
Και όλα αυτά μέσα σε μια χώρα που έχει μεταβληθεί σε προτεκτοράτο που αδυνατεί να προστατέψει τον εαυτό της λόγω των τρομακτικών μειώσεων στις δαπάνες για την ασφάλειά της, κατά την εκτίμηση σοβαρών ξένων αξιωματούχων. Δύο ΑΚΑΜ δυτικών χωρών με τους οποίους μίλησαν πρόσφατα συνεργάτες του defencenet.gr υποστήριξαν ότι "Αν δεν ήταν οι Αμερικανοί και κατά δεύτερον οι Γάλλοι για να μαζέψουν την Αγκυρα καθαρά υπερασπιζόμενοι τα εθνικά τους συμφέροντα λόγω Μ.Ανατολής, Ισραήλ και Ουκρανίας, η Ελλάδα θα είχε σοβαρότατο πρόβλημα ασφάλειας στο Αιγαίο" (κάπως αλλιώς το είπαν αλλά δεν θέλουμε να μεταφέρουμε την ακριβή διατύπωσή τους)!
Πού μας κατάντησαν...
Ο Παραμυθατζής Μαρκήσιος ντε Σαντ, σε ρόλο Δον Κορλεόνε
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυδόκησε να φτάσει στην ψηλότερη βαθμίδα μιας τοπικής κοινωνίας πλην όμως η εμπάθεια και η κακότητα, τον οδήγησε να βάλλει «ταφόπλακα» στην πολιτική του καριέρα πριν καν αυτή τελειώσει!
Ποιος να το πίστευε άλλωστε πως θα βρεθούνε όλοι όσοι τον στηρίξανε το 2010 να ζητάνε ντροπιασμένοι ταπεινά συγνώμη από τους κατοίκους αυτού του ευλογημένου τόπου.
Όλα έδειχναν σωστά, και ελεγχόμενα γιατί περίσσεψε η υποκρισία και το ψέμα, πράγμα που θα ‘κανε ακόμα και τον Μινχάουζεν αν ήταν εν ζωή να τον ζηλέψει, μη σας πω θα τον ζήλευε ακόμα και ο Δον Κορλεόνε για την πορεία του πολιτικού εκφυλισμού, κάτσε όμως και να δεις, τελικά την ζήλεια του θα έδειχνε ακόμα και ο Μαρκήσιος ντε Σαντ.
Κι όμως αυτός ο άνθρωπος ευδόκησε να φτάσει στο ύπατο αξίωμα της μικρής μας κοινωνίας! Μια από τις ποιο σκοτεινές και μαύρες σελίδες της. Τότε πολύ λίγοι τον γνώριζαν καλά και μάλιστα όταν κάποιοι απ’ αυτούς μας τα ‘λεγαν, τους αποκαλούσαμε κακοήθεις κι απαράδεκτους, το περίεργο δε είναι πως βρέθηκαν και σήμερα σοβαροί οικογενειάρχες μετά απ’ όλα αυτά να τον στηρίξουν, ποιος να το πίστευε πως η ιστορία θα επαναλαμβανόταν;
Τους παραμύθιασε κι αυτούς γιατί το γερό του χαρτί ήταν πάντα η «παραμύθα» και οι καλόπιστοι είναι πάντα έτοιμοι να την καταπιούν αμάσητη.
Δεν μπόρεσε όμως ποτέ να συγχωρήσει, στους δύσμοιρους κατοίκους της μικρής μας κοινωνίας που του ‘δωσαν τον τιμητικό τίτλο, ότι δεν τον επανεξέλεξαν κι έτσι τους εκδικείται αυτούς και κυρίως τα παιδιά τους που κινδυνεύουν με χολέρα μέσα στο Κατακαλόκαιρο «για να μάθουν». Η εμπάθεια και η κακότητα σ’ όλο της το μεγαλείο! Βάζει την «ταφόπλακα» της πολιτικής του καριέρας γιατί ήταν τελικά πολύ μικρός κι ανίκανος για να αντέξει το βάρος της θεσμικής του θέσης.
Χωρίς χαρά, σε βεβαιώνουμε γι’ αυτό, μα κυρίως χωρίς λύπη σ’ αποχαιρετούμε μικρέ μας «ποντικομικρούλη» στο καλό και να μη σε ξαναδούμε θα μας δώσεις μεγάλη χαρά, μας το χρωστάς άλλωστε!