Εκλογές: Εμφανίζονται στον «ορίζοντα» - Τα υπέρ και τα κατά για την κυβέρνηση μιας πρόωρης προσφυγής στις κάλπες

Σε έντονα διλήμματα βρίσκεται πλέον η κυβέρνηση καθώς μετά την αποδοχή των "προληπτικών" έξτρα μέτρων που ζητούν οι δανειστές ύψους 3,5 δισ.ευρώ (αν δεν αυξηθούν και αυτά στην πορεία) η συζήτηση για το αν συμφέρουν οι εκλογές το Μαξίμου τώρα ή μετά το καλοκαίρι ή στο τέλος της τετραετίας, ξεκίνησε και πάλι.

Ο προβληματισμός είναι διάχυτος διότι, η κάθε απόφαση έχει τα δικά αρνητικά σημεία. Πολλά δε θα εξαρτηθούν απο την κατάθεση του νέου εκλογικού νόμου ο οποίος για να εφαρμοσθεί από τις επόμενες εκλογές θα χρειαστεί την ψήφισή του από 200 βουλευτές.

Με την μορφή που διαρρέεται ότι θα έχει ο νέος νόμος (μείωση του μπόνους των 50 βουλευτών στο πρώτο κόμμα), τα μικρά κόμματα δεν δελεάζονται να το ψηφίσουν οπότε θεωρείται επικρατέστερο ότι θα εφαρμοσθεί από τις μεθεπόμενες εκλογές και φυσικά αυτό περιπλέκει τα πράγματα.

Εάν τις εκλογές τις κερδίσει η ΝΔ με το μπόνους των 50 εδρών και αποτελέσει την "δεξιά παρένθεση" όπως θέλουν να πιστεύουν στην κυβέρνηση διότι θα καταρρεύσει η όποια κυβέρνησή της υπό το βάρος της εφαρμογής των πολύ σκληρών μέτρων σε σύντομο χρονικό διάστημα, τότε όταν ο ΣΥΡΙΖΑ επανέλθει στην εξουσία (όπως θέλουν να πιστεύουν στην Κουμουνδούρου) θα έχει σαφώς πολύ λιγότερους βουλευτές απ'οτι έχει τώρα και θα έχει ανάγκη πολύ ευρύτρες συνεργασίες σε ένα πολιτικό σκηνικό που κανείς δεν θα γνωρίζει πως θα είναι καθώς θεωρείται βέβαιο ότι τα Μνημόνια θα συνεχίσουν να αλλάζουν την κομματική σύνθεση της Βουλής.

Στο Μαξίμου κατά βάση θεωρούν προτιμότερο να μην κάνουν εκλογές διότι πιστεύουν ότι ένα κλέισιμο της αξιολόγησης θα φέρει εν τέλει ικανοποιητικούς ρυθμούς ανάπτυξης με αποτέλεσμα να μην χρειαστεί να εφαρμοσθούν τα "προληπτικά" μέτρα και σε βάθος τριετίας πολλά από τα ήδη υπάρχοντα "αιματηρά" μέτρα να αναστραφούν.

Τότε στη λήξη της θητείας της θα μπορεί να ισχυρισθεί στους ψηφοφόρους ότι τήρησε τις δεσμεύσεις της και ότι τα μέτρα ήταν βραχυχρόνια και τελικώς η πολιτική της έτυχε θετικού αποτελέσματος.΄

Στην προοπτική του να μην προχωρήσουν σε εκλογές πριν το τέλος της τετραετίας οδηγεί και το γεγονός ότι μέχρι τώρα η κοινοβουλευτική ομάδα των 153 δείχνει συμπαγής.

Όμως γνωρίζουν ότι τίποτα από αυτά δεν είναι σίγουρο. Μέχρι την... ανάπτυξη μεσολαβεί πολύ "σκληρό ροκ" για τους πολίτες που δεν δείχνουν ικανοί πλέον να ανταπεξέλθουν σε όλα αυτά που έρχονται.

Φορολογία δίχως έλεος για ΙΧ,Ακίνητα,Τηλέφωνο,ΔΕΗ,ΕΥΔΑΠ,Ίντερνετ κ.λ.π δημιουργούν μια ζοφερή πραγματικότητα που μπορεί να προκαλέσει ξαφνική "μεταστροφή" στον νου του εκλογικού σώματος και μάλιστα μη αναστρέψιμη.

Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ ψηφίσει τα νέα μέτρα και φύγει από την εξουσία δια των εκλογών τότε θα προλάβει τον αρνητικό αντίκτυπό τους να τον βιώσουν οι πολιτικοί αντίπαλοί του και αργότερα να επιστρέψει στον ρόλο του ρυθμιστή "αναβαπτισμένος" και με νέα αντιμνημονιακή χροιά.

Εάν τα ψηφίσει και παραμείνει στην εξουσία τότε εάν του βγει το "στοίχημα" της ανάπτυξης ίσως να μπορέσει να αναστρέψει το κλίμα σε βάθος τετραετίας (δεν είναι σίγουρο όμως ο πολίτης πλέον σκέδτεται με όρους επιβίωσης και ποσώς ενδιαφέρεται για ρυθμούς ανάπτυξης αν  δεν "αναπτύσσουν" και την δική του "τσέπη"), εάν όμως δεν του βγει τότε κινδυνεύει να "εξαερωθεί" και να εξαφανίστεί από το πολιτικό προσκήνιο.

Αυτό που ανησυχεί την κυβέρνηση είναι ότι δημοσκοπικά εδώ και μήνες καθιερώνεται στον μέσο πολίτη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πλόν δεύτερο κόμμα ασχέτως με την πολλές φορές πληγείσα αξιοπιστία των δημοσκοπικών εταιρειών με βάση το πως διαψεύστηκαν τα τελευταία 5 χρόνια οι εκλογικές τους εκτιμήσεις.

Ένα άλλο βασικό ζήτημα είναι ότι τον Ιούλιο παρέρχεται το δεκαοκτάμηνο από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου που σημαίνει ότι δεν θα υπάρχει πλέον "λίστα βουλευτών" άρα δεν θα έχουμε ελεγχόμενες κοινοβουλευτικές ομάδες και οι επόμενοι βουλευτές δεν θα είναι και τόσο συνεργάσιμοι αφού θεωρείται βέβαιο ότι το εκλογικό σώμα θα επιχειρήσει να ψηφίσει άτομα που θα αντιδρούν περισσότερο στις μηνμονιακές επιλογές.

Συνεπώς οι εκλογές είναι μια "σπαζοκεφαλιά" για την κυβέρνηση καθώς δνε τις θέλει, αλλά κάθε ημέρα "ζυζίζει" καθημερινά τα υπέρ και τα κατά της παραμονής στην εξουσία ή της "προσωρινής" όπως πιστεύουν στην Κουμουνδούρου παραχώρησής της στον επομενο για τον οποίο είνα σίγουροι ότι θα "καεί" και αυτός πολύ γρήγορα.

Η ΝΔ τις εκλογές τις ζητάει αλλά παρασκηνιακά δεν είναι κάτι που θα το ήθελε. Ότι συμφώνησε ο Α.Τσίπρας θα πρέπει να το εφαρμόσει και ο πολίτης έχει ένα... κακό:

Δεν θυμάται ποτέ ποιος συμφώνης, ή ποιος ψήφισε, θυμάται μόνο αυτόν που το εφάρμοσε, η μνήμη της μάζας πάντα έτσι λειτουργεί από αρχαιοτάτων χρόνων.