Τί συμβαίνει με το ΔΝΤ; - Γιατί η κυβέρνηση επιζητεί την εκδίωξη του

Οι κινήσεις της κυβέρνησης στο θέμα των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές δημιουργεί ερωτήματα για το που ακριβώς το πάει και αν έχει συγκεκριμένο σχέδιο ή, αν για ακόμη μία φορά οδεύει στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα χρεώνοντας και πάλι τους πολίτες με πιο επώδυνα μέτρα. Μέχρι στιγμής, βέβαιο είναι πώς το Μέγαρο Μαξίμου δεν επιθυμεί την παρουσία του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, αν και αυτό επίσης γεννά νέα ερωτήματα.

Χθες, και ενώ υποτίθεται πώς τις προηγούμενες ημέρες υπήρχε κλίμα σύγκλισης με τους “Θεσμούς” και ήταν θέμα χρόνου να κλείσει η συμφωνία, ξαφνικά ανακοινώθηκε παύση των διαπραγματεύσεων, οι τρεις αρμόδιοι υπουργοί Τσακαλώτος, Σταθάκης και Κατρούγκαλος έδωσαν κοινή συνέντευξη Τύπου ανακοινώνοντας την κατάθεση στη Βουλή δύο νομοσχεδίων και ο Αλέξης Τσίπρας ανέβαλε τη συζήτηση για την Εξεταστική Επιτροπή αναχωρώντας σήμερα για περιοδεία στην Ευρώπη βλέποντας Ολάντ και Σούλτς.

Η ανακοίνωση κατάθεσης μάλιστα των δύο νομοσχεδίων δημιούργησε κλίμα από τα... παλιά, το 2015, όταν η κυβέρνηση πήγε κόντρα στους δανειστές με ενέργειες που εκλήφθηκαν ως “μονομερείς”. Το αποτέλεσμα τότε ήταν να καταλήξουμε στη συμφωνία του καλοκαιριού και στο 3 μνημόνιο. Τώρα; Τώρα βλέπουμε.

Τα νομοσχέδια για το φορολογικό και το ασφαλιστικό φαίνεται παρά τις αρχικές εκτιμήσεις περί μονομερούς ενέργειας πώς τελικά έχουν την έγκριση των Ευρωπαίων, αλλά όχι και του ΔΝΤ. Αυτό δεν είναι τυχαίο, καθώς η κυβέρνηση επιχειρεί να θέσει κάποιες “κόκκινες γραμμές” εν' όψει της εαρινής συνόδου του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον το Σαββατοκύριακο, όπου ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών θα βρεθεί σε δύσκολη θέση και θα δεχθεί πιέσεις για σκληρά μέτρα.

Πρόκειται πάντως για ένα ακόμη σημάδι (πέραν των τελευταίων επιθέσεων ακόμη και από τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα, αλλά και τον Προκόπη Παυλόπουλο) πώς η κυβέρνηση θέλει να εκπαραθυρώσει το Ταμείο. Αλλά πώς όμως όταν Σόιμπλε και Μέρκελ δηλώνουν πώς θέλουν το ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα και είναι αυτοί που το επέβαλαν; Άγνωστο.

Ένα ακόμη βασικό ερώτημα είναι: Το ΔΝΤ είναι αυτό που επιμένει στο “κούρεμα” ή στην ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, συνεπώς σύμμαχος σε αυτό το θέμα της Ελλάδας. Πώς με την έξοδο του από το πρόγραμμα θα επιτευχθεί ο στόχος αυτός όταν το Βερολίνο δεν θέλει να ακούσει ούτε καν για ελάφρυνση του χρέους; Έπαψε να αποτελεί στόχο της κυβέρνηση το ζήτημα αυτό;

Είναι ερωτήματα που αυτή την στιγμή είναι δύσκολο να απαντηθούν και αντίθετα σκεπάζουν με μυστήριο τις κινήσεις της κυβέρνησης. Σημειώνεται πως οι δανειστές έχουν χρεώσει στην ελληνική πλευρά την υποκλοπή της τηλεφωνικής συνομιλίας μεταξύ Τόμσεν και Βελκουλέσκου, που είχε πάλι σαν αποτέλεσμα η κυβέρνηση να επιτεθεί στο ΔΝΤ ότι απειλεί την Ελλάδα με χρεοκοπία αναγκάζοντας την να λάβει σκληρά μέτρα. Παρ' όλα αυτά το Ταμείο δεν έκανε πίσω ούτε εκατοστό από τις θέσεις του.

Όλο αυτό το σκηνικό λοιπόν, με την αξιολόγηση να πηγαίνει συνεχώς πίσω, την κυβέρνηση να καταγγέλλει τους δανειστές μοιάζει με διαπραγμάτευση από... Βαρουφάκη περίοδο. Και αναρωτιέται κανείς (μαζί και η αντιπολίτευση). Δεν έμαθε το Μέγαρο Μαξίμου από την προηγούμενη διαπραγμάτευση; Η εκτίμηση είναι πώς αυτή τη φορά δεν κινείται τόσο ανεξέλεγκτα. Έχει την υποστήριξη κάποιων, πιθανόν από την Ευρώπη αλλά άγνωστο ποιών.

Κανείς επίσης δεν γνωρίζει το τελικό σχέδιο. Είναι να κλείσει η συμφωνία με όσο το δυνατόν πιο ήπια μέτρα; Να φύγει το ΔΝΤ και θα τα βρούμε με τους Ευρωπαίους πιο εύκολα; Ας προχωρήσουμε τώρα και έχει ο Θεός για το χρέος από το 2022 με το Brexit να βρίσκεται στο τραπέζι και όλα τα ενδεχόμενα να είναι ανοιχτά (χθεσινή δημοσκόπηση έδειχνε μπροστά αυτούς που υποστηρίζουν την έξοδο);

Θα φανεί το επόμενο διάστημα που το πηγαίνει η κυβέρνηση και ποιες συμφωνίες έχει κάνει, αν έχει κάνει. Το βέβαιο πάντως είναι πώς η κατάσταση αυτή είναι σε βάρος της οικονομίας της χώρας και των πολιτών που δεν αποκλείεται να φορτωθούν νέα μέτρα όταν δεν μπορούν να πληρώσουν για τα παλιά.

Ασφαλώς βέβαια παίζει και το σενάριο των πρόωρων εκλογών. Μπορεί να θέλει η κυβέρνηση να κάνει μία “ηρωική έξοδο” βλέποντας ότι το πρόγραμμα που έχει υπογράψει δεν βγαίνει με τίποτα ή μπορεί να το έχει ως εναλλακτική αν το σχέδιο (;) που έχει δεν της βγει ή οι παρασκηνιακές συμφωνίες σε πολιτικό επίπεδο δεν υλοποιηθούν. Δεν είναι η πρώτη φορά άλλωστε.

 
Από τις συναντήσεις με Ολάντ σήμερα στο Παρίσι, Σούλτς αύριο στο Στρασβούργο και κάποιες ακόμη στις Βρυξέλλες επίσης την Πέμπτη που θα έχει ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ίσως βγουν κάποια συμπεράσματα αν και είναι δύσκολο να διαφωτιστούν οι πολίτες για την τακτική της κυβέρνησης αν δεν καταλήξει κάπου